In 1879 bestelde minister van Schone Kunsten Edmond Turquet bij Auguste Rodin een kolossaal beeldhouwwerk voor het toekomstige Museum voor Decoratieve Kunsten. Verwijzend naar de bronzen deur die Lorenzo Ghiberti in de 15e eeuw maakte voor de doopkapel van Florence en die door Michelangelo werd beschouwd als 'de deur naar het paradijs', bracht Rodin meer dan dertig jaar door met het voorstellen van elk wezen, elk detail van de deur uit de hel. Het werk, dat uit tien panelen bestaat, is geïnspireerd op Dante's Goddelijke Komedie en zal niet geheel voltooid zijn. Na de dood van de kunstenaar in 1917 werden verschillende sculpturen uit de monumentale matrix gehaald, met name De Denker en De Kus.